ENFEKSİYOZ-MONONÜKLEOZ
Epstein Barr virüsü 1964’te Burkitt lenfomalı hastaların,
biyopsi örneklerinde fark edilip tanımlanmıştır.
Herpes virüs grubundadır 1967 yılında enfeksiyöz mononükleoz
(E.P.V) oluşumundaki rolü bulunmuştur.
E.P.V Enfeksiyonu
asemtomatik (belirtisiz) enfeksiyondan, ölümcül, lenfoproliferatif hastalığa
kadar değişkenlik gösterir. En çok enfeksiyöz mononükleoz etkeni olarak
görülür. Bunun dışında Burkitt lenfoma, Hodgkin lenfoma, Nasofarengial Kanser, Proliferatif immün yetersizlik gibi
çeşitli hastalıkların oluşumunda rol oynar.
E.P.V enfeksiyonu erken çocukluktan itibaren tüm
topluluklarda yaygındır. Gelişmekte olan ülkelerde 2 yaşın üzerinde olan
çocuklarda %90 seropozitiflik (alınmış mikroba karşı antikor cevabı) , gelişmiş
toplumlarda da %25-40 seropozitiflik tespit edilmiştir.
Virüs yılın her mevsiminde her iki cinste eşit sıklıkta
görülür. Seropozitiflik tüm toplumlarda yaşla birlikte artar. Hemen hemen tüm
erişkinlerde antikor pozitifliği oluşur.
İnsanlar virüsün bilinen tek rezervuarıdır. Virüs ağız ve
boğaz salgıları ile atılır.
Öpüşme ile veya virüsün bulaştığı cisimlerin ağza teması ile daha
nadiren de kan ve doku nakli yolu ile bulaşır.
Ağızdan alınan virüs; boğazda lenfoid dokuda aktif olarak
çoğalır. 1-1,5 aylık kuluçka dönemi boyunca tüm lenfoid sisteme yayılır.
( ÖPÜCÜK )
ENFEKSİYOZ MONONÜKLEOZ HASTALIĞININ SEYRİ
ÖPÜCÜK HASTALIĞI,
MONOSİTER ANJİN, GLANDÜLER ATEŞ, UKDE HUMMASI isimleri ile de anılan bu
hastalığın etkeni Epstein Barr (E.P.V ) virüsüdür
.
HASTALIK; yılın
her mevsiminde her iki cinste eşit olarak görülür.
Erken çocukluktan itibaren tüm toplumlarda yaygındır.
Kuluçka süresi 1-2 aydır. Ancak kan nakli ile bulaşma da ve çocuklarda çok daha
kısa olur.
1-2 Gün süren ön belirtilerden sonra; Ateş, boğaz ağrısı,
lenf bezlerinde şişme, boğazda kızarıklık, bademciklerde büyüme ile birlikte
(hastaların üçte birinde) üzerlerinde kirli beyaz iltihap plağı, ağız içinde
koyu kırmızı lekeler (enantem) ve ağız kokusu gelişir.
Bu tablo streptokoksik boğaz enfeksiyonları ile karışabilir
.
Genellikle; en çok ön ve daha az sıklıkta arka lenf
düğümleri büyür. Bunlar; sert, ayrı ayrı hafif veya orta derecede hassastırlar.
Bazen birinci haftanın sonunda tüm vücud lenf bezlerinde
büyüme de olabilir.
2 yaş altındaki
çocuklarda, bağışıklık sistemi çok güçlü olanlarda bu klinik bulgular
oluşmayabilir.
Özellikle 2-3.
haftalarda hastaların %50 sinde dalak, %10 unda karaciğer büyüklüğü, göz
çevresinde ödem oluşabilir. Ayrıca hastaların çoğunda tüm ciltte döküntü
vardır.
Bu döküntüler ampisilin grubu ilaç kullanımında çok artar
.
ATEŞ: Genellikle öğleden sonraları yükselir. 39-40,5 derece arası değişkendir. Ortalama 10 gün bazen
haftalarca sürebilir.
Ölüm çok nadirdir
dalak yırtılması ve çok ağır komplikasyonlar gelişirse olur.
TANI: Klinik tablo yanında
hastalığın 2 . haftasında mononükleer hücre artısı ile birlikte beyaz kan
hücrelerinin (lökositler) çoğalması (bunların %10undan fazlası atipik
lenfositlerdir.) saptanır.
Heterofil antikor testi Paul Bunnel veya daha pratik olan
monospot testi yapılır.
5 yaşından büyük
çocukların %90 ında monospot testi pozitif çıkar.
Heterofil antikor testinin negatif çıktığı olgularda E.P.V ye
özgü antikorlara (antiVCA IgM gibi) bakılması gerekir
Tüm dünya ülkelerinde; özellikle gelişmekte olan toplumlarda
%90, gelişmiş toplumlarda insanların %25-40 ında geçirilmiş hastalığa ait
deliller saptanır
.
Yani; toplum
çoğunluğunun geçirdiği bir hastalıktır
.
Hastalığı alan kişi virüsten tamamen arınamaz virüs 1-1,5
yıl boğaz salgıları ve kandan izole edilebilir.
Hastalığı
geçirenlerde ömür boyu bağışıklık gelişir.
TEDAVİ : Özel bir ilacı
yoktur. Normalde 2-3 haftada kendiliğinden iyileşir. İstirahat, destek
tedavisi, ateş düşürücüler- ağrı kesiciler, çok özel hallerde kortikosteroidlerden
yararlanılabilinir.
İZOLASYON:
Çocukların 2 hafta okuldan uzak tutulması, istirahat, özelliklede dalak
büyümesi olanlarda dalak küçülene kadar temas sporlarından uzak tutulması
önerilir.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder